مهناز میرزایی، زادهی سال ۱۳۵۹ در زرند کرمان، به عنوان اولین زن ایرانی در صنعت معدن زغالسنگ شناخته میشود. او که پس از اتمام تحصیلات خود در رشته مهندسی معدن از دانشگاه شهید باهنر کرمان، با اشتیاق و پشتکار فراوان وارد این صنعت سخت و مردانه شد. شروع فعالیت او در معدن زغالسنگ سراپرده نه تنها نقطه عطفی در مسیر حرفهایاش بود، بلکه راه را برای حضور زنان دیگر در این حرفه نیز هموار کرد.
ورود مهندس میرزایی به صنعت معدن با چالشهای بسیاری همراه بود. در آن زمان، تصور اینکه یک زن بتواند در محیط سخت و طاقتفرسای معدن کار کند، برای بسیاری از کارگران مرد غیرقابلپذیرش بود. مهناز با موانعی از سوی همکاران مرد مواجه شد که این حرفه را به طور سنتی به مردان اختصاص میدادند. اما او با مدیریت قوی و عزم راسخ توانست به جایگاه رئیس معدن سراپرده برسد و ثابت کند که زنان هم میتوانند در این عرصه موفق شوند. این موفقیت نه تنها دیدگاه کارگران معدن را تغییر داد، بلکه اعتماد جامعه به تواناییهای زنان در نقشهای مدیریت معدنی را نیز افزایش داد.
علاوه بر مدیریت معدن سراپرده، او به عنوان پیمانکار در معدن پابدانا در کوهبنان کرمان نیز مشغول به کار است و توانسته با بهرهگیری از دانش و تجربه خود، به بهبود شرایط این معدن کمک کند. مسئولیتهایی که او برعهده دارد، نشاندهنده سطح بالای مهارت و تجربهاش در مدیریت منابع و نیروی انسانی در معدن است.
موفقیتهای مهناز میرزایی، به ویژه در معدن و معدنکاری که حوزهای مردانه به نظر میرسد، برای بسیاری از زنان الهامبخش بوده است. او با نشان دادن تواناییها و تلاشهای خود، به دیگران ثابت کرده که هیچ محدودیتی برای زنان وجود ندارد و حضور آنان میتواند به بهبود و پیشرفت صنایع مختلف از جمله معدن منجر شود.
در نهایت، مهناز میرزایی با کارنامه درخشان خود در بخش معدنی کشور، راه را برای حضور بیشتر زنان در این صنعت هموار کرده است. تلاشهای او به عنوان پیشگامی در معدن ایران باقی خواهد ماند و به نسلهای آینده نشان میدهد که با اراده و پشتکار میتوان به هر هدفی دست یافت.